Aktualności
Nasi Wspaniali Zieloni Przyjaciele! - lekcja biblioteczna
Są niezwykłe. Mówiono, że w dawnych czasach wśród nich żyły elfy, trolle i jednorożce. W powieściach Tolkiena przypominali je wyglądem Entowie, chroniący inne rośliny przed krzywdzącą ludzką aktywnością. Były miejscem schronienia dla Robin Hooda i jego kompanów. Czy już wiecie...?
Tak, dokładnie. Chodzi o drzewa i lasy. 9 listopada wraz z uczniami klasy drugiej ze Szkoły Podstawowej numer 2 w Miechowie przeprowadziliśmy „zieloną lekcję biblioteczną”, chcąc już od najmłodszych lat uwrażliwiać oraz uczyć szacunku do przyrody i zwierząt. Naszą wędrówkę rozpoczęliśmy przez szumiące lasy liściaste i iglaste bory, potem odwiedziliśmy amazońską dżunglę i syberyjską tajgę, aż wreszcie dotarliśmy do Puszczy Białowieskiej, podziwiając majestatyczne żubry. Mówiliśmy o rodzajach lasów, ich warstwach, znaczeniu i jego mieszkańcach.
Kto ty jesteś? Polak mały
zajęcia czytelnicze w ramach DKK dla Dzieci
Biało-czerwona dumnie powiewa pośród słowiańskiej krainy, przywołując trudną przeszłość oraz wolność okupioną łzami i ofiarą życia tak wielu naszych przodków. Biała barwa symbolizuje czystość, czerwona – odwagę i waleczność. Dumny orzeł rozpościera nieskrępowane skrzydła i wzbija się do lotu. A na słowa „Jeszcze Polska nie zginęła…” maszerują serca wszystkich Polaków. I tych dużych, i tych całkiem małych…
A właśnie, co do tych najmniejszych. Okazuje się, że podopieczni z Przedszkola Samorządowego numer 1 w Miechowie doskonale zdali test z „tożsamości” i bezbłędnie „zidentyfikowali” nasze symbole narodowe: flagę, godło oraz hymn. Pięciolatki gościły w bibliotece 4 listopada i podczas zajęć Dyskusyjnego Klubu Książki dla Dzieci, inspirowanych tematycznie zbliżającym się Świętem Niepodległości, mogły dowiedzieć się nieco więcej o naszym kraju, jego historii, geografii i kulturze.
Siła serca czy szepty rozumu?
spotkanie DKK dla Dorosłych
Podróżujący po bezkresnych wodach wypatrują latarni, która pomoże obrać właściwy kierunek i bezpiecznie dotrzeć na ląd. Tak naprawdę jednak każdy z nas jej potrzebuje. Niezbędne jest nam „światło”, które rozjaśni zagmatwaną codzienność i pomoże podejmować właściwie decyzje. Niejednokrotnie bowiem stajemy przed dylematami, które potem nadają ton całemu naszemu życiu i determinują przyszłość. To właśnie stało się udziałem bohaterów wspaniałej klimatycznej powieści australijskiej pisarki S.L.Stedman „Światło między oceanami”, która była przedmiotem naszych długich rozmów podczas kolejnego już spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki dla Dorosłych. Powieść została zekranizowana w 2016 roku, i zarówno w formie kinowej, jak i literackiej, wciąż cieszy się niesłabnącą popularnością.
Przenieśmy się więc w czasie i przestrzeni. Jest rok 1920, inżynier z Sydney, Tom Sherbourne, po dramatycznych przeżyciach podczas Wielkiej Wojny, pragnie znaleźć wytchnienie i odciąć się od koszmarnych wspomnień. Dlatego też obejmuje posadę latarnika na niezamieszkałej, oddalonej od cywilizacji wyspie - Janus Rock, położonej u wybrzeży Australii, tam gdzie mieszają się wody Oceanu Indyjskiego i Południowego.
Niezwykła to misja, a on sam zanurzony w bezkresnej ciszy i śpiewie morskich fal, zyskuje długo oczekiwany spokój po traumatycznych wojennych doświadczeniach. Latarnia jest nadzieją, która świeci, a latarnik staje się dobrym duchem pośród morskich toni, który innym wskazuje drogę. Tymczasem, o ironio, okazuje się, że na skutek emocjonalnych decyzji podjętych przez Toma, sam tę drogę gubi pośród wielu niespodziewanych wydarzeń. W efekcie trudno odnaleźć dobry sposób postępowania, który nie będzie ranił czy krzywdził innych.
Puszyste szczęście
zajęcia czytelnicze w ramach DKK dla Dzieci
Ogromny brunatny miś o przenikliwych oczach władczo rozsiadł się na łóżku, na półce ulokował szmaragdowy królik z zawadiacką miną, a na biurku rozgościł słonik z radośnie uniesioną trąbą.
Któż z nas ich nie miał… Puszyste, miłe, kochane. O kim mowa?
Tak, oczywiście, bingo! Zgadliście! Pluszaki!
To miś był naszym wiernym druhem, który pocieszał w trudnych chwilach; przyjacielem, który nigdy nie zawiódł i poznał wszystkie tajne sekrety. Zasypiał razem z nami otulony naszym uśmiechem lub zroszony obficie łzami. Wierny kompan na dobre i na złe.
Nasi Niezwykli Mili Goście z Przedszkola Samorządowego numer 1 w Miechowie, z Przedszkola Samorządowego numer 2 oraz z Niepublicznego Przedszkola Językowego „Biedroneczki” podczas swoich kolejnych wizyt w bibliotece również nam opowiedzieli wiele cudownych historii o swoich „Przytulankach” i magicznej więzi, jaka ich łączy z nimi. Jedno jest pewne – niezależnie od upływu czasu – kochają je wszystkie dzieci ! A może i nie tylko…:)
Za pretekst do naszej eskapady w kolorowy świat, który one zamieszkują, posłużyło nam pewne święto – oto bowiem 28 października obchodzimy Dzień Miłośników Pluszaków. Tak więc, gdy już wysłuchaliśmy barwnych opowieści przedszkolaków o ich pieskach, kotkach, misiach, żyrafach…i wielu innych puszystych towarzyszach zabaw oraz odpowiedzieliśmy sobie wspólnie na pytania – dlaczego tak bardzo je lubimy, przeczytaliśmy opowieść z książki Beaty Ostrowickiej, pt. „Mój kochany Kotopies”
Złote barwy jesieni – zajęcia czytelnicze DKK dla dzieci
Otuleni ciepłym szalem przemykamy szybko ulicą w zimny pochmurny dzień. Niebo płacze rzęsistym deszczem za odchodzącym latem. Znów zaczyna się rok szkolny, a w szafach pojawiają się puchate swetry, ciepłe czapki i kurtki. Ach, ta szarobura jesień…
Nie róbmy jednak smętnych min i nie popadajmy w przygnębienie, bo będziemy przypominać smutnego mopsa... Porozglądajmy się uważnie dookoła. Wraz z kolorową grupą wesołych i energicznych przedszkolaków wyruszyliśmy więc, aby wytropić wszystkie jasne strony obecnej pory roku.
29 września na zajęciach w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki dla dzieci gościliśmy u nas 5 i 6-latki z Przedszkola Samorządowego nr 3 w Miechowie, z którymi rozpoczęliśmy tę ambitną wyprawę.
Na początku postanowiliśmy nieco „oswoić” temat i przybliżyć go najmłodszym - czego jeszcze nie wiemy o jesieni. Dlaczego drzewa gubią swoje liście i dlaczego zmieniają one w magiczny sposób kolor z zielonego na pomarańczowy? Czemu po niebie z głośnym gęganiem suną odlatujące klucze dzikich gęsi? I gdzie one zmierzają?
