„Makuszyński : o jednym takim, któremu ukradziono słońce” Mariusz Urbanek

W kwietniu na kolejnym spotkaniu w ramach DKK dla dorosłych rozmawiano o książce Mariusza Urbanka pt. „Makuszyński : o jednym takim, któremu ukradziono słońce”.

Kornel Makuszyński – „[...] autor najpoczytniejszych książek dla młodych czytelników, ojciec Koziołka Matołka, nie za bardzo lubił dzieci. Twórca przesympatycznych bohaterek był mizoginem. Zdeklarowany konserwatysta przyjaźnił się ze skamandrytami [...].

[...] II Rzeczpospolita w jego powieściach była szczęśliwym krajem dobrych ludzi. Po wojnie zarzucano mu, że nie widział kontrastów i walki proletariatu z krwiożerczym kapitałem, co mija się z prawdą. Uważny czytelnik widział, że zachowując humor, wiarę w ludzką dobroć, Makuszyński opisywał Polskę bez retuszu. Bieda, a wręcz skrajne ubóstwo, często boleśnie doświadczały jego powieściowych bohaterów. Autor znał je z własnego doświadczenia. Wczesne lata Kornela należały do zdecydowanie chudych. Ale potem przyszedł okres prosperity. Los znowu się odwrócił, gdy wybuchła wojna. W czasie okupacji pisarz ledwo wiązał koniec z końcem. Po 1945 roku stopniowo usuwano go z życia publicznego, co dla chorego pisarza było ciosem podwójnie dotkliwym. W 1951 roku jego powieści znalazły się na liście książek „ideologicznie szkodliwych”.
Mariusz Urbanek przypomina postać jednego z najważniejszych pisarzy dwudziestolecia, którego książki pokochały kolejne pokolenia czytelników.

To [...] Barwny, pełen anegdot, ale też oparty na rzetelnych źródłach portret Kornela Makuszyńskiego skreślony świetnym piórem Mariusza Urbanka [...].

Tytuł książki Mariusza Urbanka „Makuszyński. O jednym takim, któremu ukradziono słońce” stanowi podwójne odwołanie - do książek Makuszyńskiego „O dwóch takich, co ukradli księżyc” i „Słońca w herbie”. To właśnie po drugim dziele zaczęto mawiać o artyście jako o „pisarzu ze słońcem herbie”.

Mariusz Urbanek – pisarz i publicysta, z wykształcenia prawnik, absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor biografii Leopolda Tyrmanda (Zły Tyrmand), Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego (Szwoleżer na Pegazie), Stefana Kisielewskiego (Ksiel), Jerzego Waldorffa (Ostatni baron Peerelu), Władysława Broniewskiego (Miłość, wódka, polityka), Jana Brzechwy (Nie dla dzieci) i Juliana Tuwima (Wylękniony bluźnierca), a ostatnio opowieści o uczonych tworzących lwowską szkołę matematyczną – Genialni. Felietonista i redaktor miesięcznika „Odra”, kieruje Gabinetami Świadków Historii w Muzeum Pana Tadeusza Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.

 

źródło opisu : okładka książki
http://www.publio.pl/makuszynski-mariusz-urbanek,p161717.html
https://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/kornel-makuszynski-czlowiek-niepasujacy-do-czasow-smutnych/hnrtcdn

źródło okładki : galeria PiMBP